Augustus 2013
31 Augustus
Voorlopig is er weinig nieuws te melden vanaf de Quies. De boot ligt op een gastenligplaats in Nijkerk, en is zo goed mogelijk opgeruimd en schoongemaakt. Misschien begin oktober nog een weekje of 14 dagen naar de Wadden, en dan gaat de boot de wal op voor de winter. We zijn nog wel gezellig een dagje wezen zeilen met de buren naar Harderwijk. Bij gebrek aan verder nieuws zal het voorlopig stil worden op dit blog.
24 Augustus
Home sweet home! Sinds vanmiddag zijn we weer in Nijkerk. Na Den Helder zijn we nog gestopt in Urk en Harderwijk, maar niet echt getreuzeld op weg naar huis. Urk was druk en gezellig. De haven die vroeger vol vissersschepen was ligt nu overvol met zeil en motorboten, er schijnen zelfs plannen te zijn voor uitbreiding van de haven met een buitendijks gedeelte. Harderwijk investeert ook volop in de watersport. Er wordt een nieuwe passantenhaven aangelegd bij het surfstrand. We zagen al een boot aan de nieuwe steiger liggen, maar de geul naar de nieuwe havenkom is nog niet bebakend.
Het huis is keurig schoon en opgeruimd. De buren Henk en Hanneke hebben goed opgelet en de planten beter verzorgd dan wij het kunnen. Pa Buitenwerf heeft alle post afgehandeld. En Alfred en Ausra hebben in 2 weken meer aan de tuin en de schoonmaak gedaan dan wij zelf zouden doen. Dus alles pico bello in huis.
21 Augustus
In alle vroegte aangekomen in Den Helder. Maandagmiddag waren we vertrokken vanuit Whitby, en het was een vakantiereisje. Weinig golven, en meestal net genoeg wind, behalve de laatste paar uur. Je wordt op dit traject wel beziggehouden. De eerste nacht door een stuk of 100 offshore platforms die in de weg liggen. En de tweede nacht met het oversteken van 3 verkeerscheidingsstelsels. Het is op de Noordzee een stuk drukker dan op de meeste andere wateren. We kwamen er onderweg ook achter dat er toch meer dan 1 of 2 verstekelingen aan boord zijn in de vorm van kakkerlakken. Ze zaten vooral tussen het plafond boven het kooktoestel. We hebben dit afgeplakt met plakband en toen met een rietje een overdosis bestrijdingsmiddel erin gespoten. De arme beestjes konden geen kant op, hopelijk is dit afdoende, waarschijnlijk niet...
Voor de kust kwamen we vlak langs de sleper waarop broer Alfred werkt. We hebben de boot opgeroepen op de marifoon, en gevraagd of ze hem de groeten willen doen. Zelf lag hij natuurlijk lekker te slapen.
16 Augustus
Van Eyemouth naar Amble (waar een ligbad voor dames is), naar Tynemouth en daarna naar Hartlepool. Langzaam zakken we langs de Oostkust van Engeland naar het zuiden. Vanuit Tynemouth hebben we de metro genomen naar Newcastle, waar Atty een mooi regenjasje op de kop tikte. In dezelfde zaak waar we 4 jaar geleden ook wat spullen hadden gekocht voor het bewandelen van de muur van Hadrianus. Hartlepool kenden we nog niet, maar het is geen bijzonder innemende haven. Het havenkantoor is wel innemend, ze vragen ongeveer 30 pond liggeld per nacht. Met een beetje pech moeten we hier het weekend slecht weer afwachten. Daarna gaan we kijken of we verder langs de kust afzakken, en wanneer we kunnen oversteken.
12 Augustus
De list die we hadden bedacht was om een sluiproute dwars door Schotland heen te nemen: het Forth and Clyde kanaal. Dit is een smalle en ondiepe vaarroute tussen grofweg Glascow en Edinburg. Het bespaart veel mijlen ten opzichte van de route via het Caledonisch kanaal, de doorvaart is goedkoper, en het was voor ons een nieuwe ervaring. Groot nadeel is dat de mast plat moest omdat de maximum doorvaarthoogte 3 meter is.
Nadat de knoop was doorgehakt in Campbelltown voeren we de river Clyde op. Zaterdag een tussenstop in Rothesay, en zondagmiddag bereikten we het Bowling basin, waar het kanaal begint. Eerst hoopten we om zondag nog de mast te kunnen strijken, en maandag het kanaal in te gaan. Maar daarmee hadden we buiten de kanaalautoriteiten gerekend. Iedereen weet natuurlijk dat je minimaal 48 uur van te voren moet reserveren. Dus konden we pas woensdag het kanaal in, dat is niet meer dan logisch toch?. We hebben ons niet al te druk gemaakt over deze bureaucratie, hoewel.... Maandag rustig de mast gestreken en meteen maar eens in de was gezet. Dinsdag een uitstapje gemaakt met de trein naar Glascow. Veel verwachtten we niet van deze stad maar dat viel erg mee. Onder andere liepen we tegen een demonstratie aan van een paar landenteams die meedoen aan de grote taptoe op het festival in Edinburg. De Schotten waren indrukwekkend, de Mexicaanse dames waren mooi en de Chinesen waren keurig in het geel.
Woensdag bleek dat het kanaal op spmmige plaatsen niet veel groter is dan een boerensloot in Friesland. Maar de Quies wrong zich zonder veel morren door het wier, en beklom ook nog eens circa 18 sluisjes. De dag eindigde bij de Glascow Road Bridge, waar niet veel meer is dan het mooie restaurant 'The Stables'. Gebabbeld met de bemanning van de 'Willow', een zgn. narrowboat die ze als hotelboot exploiteren. Donderdag was een makkelijk dagje, met meer ruimte, minder wier, en slechts een paar sluizen en bruggen. Halverwege de dag waren we al bij het Falkirk Wheel, een gigantisch soort baggermolen die boten naar en van het Union canal tilt. Ik had dit altijd al willen zien, en nu hadden we vanaf de eigen boot uitzicht op dit technische en toeristische hoogstandje.
Vrijdag deden we het laatste stuk van het kanaal, en konden we 's middags nog net voor het weekend de mast weer ophijsen. De kraan was erg krap bemeten maar het is gelukt. De sluiswachter en zijn rechterhand draaiden zich in het zweet aan de lier. Dat mag ook wel eens gezegd. De organisatie van het kanaal is bureaucratisch, maar de mensen die de bruggen en sluizen bedienen zijn stuk voor stuk vriendelijk en helpen je waar het maar kan.
De nacht brachten we op het droge door, bij de Grangemouth Boating Club. Daar hangt nog echt de leuke sfeer van een jachthaven vol doe het zelvers. Maar het haventje ligt midden in een industriegebied, dus de volgende dag gingen we toch maar door naar Granton, een voorstadje van Edinburg. Zaterdagavond en zondag hebben we Edinburg doorkruist. Het Festival is daar aan de gang en het was ongelofelijk druk en gezellig.
Vandaag (maandag) zijn we naar Eyemouth gezeild. Waarschijnlijk de laatste Schotse haven die we aandoen, we komen nu in good old England.
3 Augustus
2 dagen Campbeltown was toch geen straf. De eerste dag regende het veel, en hebben we toevlucht gezocht in het zwembad (Atty) en in de bibliotheek (met een hele goede internetverbinding). Gisteren hebben we de kustweg richting de vuurtoren (Mull of Kintyre) gewandeld. Deze bleek te ver weg, en we waren blij om in Southend om 18 uur de bus terug te kunnen nemen. Bij elkaar ruim 20 km gelopen, overwegend met mooi weer. Maar het is wel Schotland, dus natuurlijk zijn we doornat geregend bij een grote onweersbui. Een mooi land, maar het weer zijn we zat.
Bij de haven is een goede VVV winkel, en ze hebben alle foldertjes over bijzonderheden in de buurt. Daarin hebben we nu een idee opgedaan om sneller uit het koude noorden te komen. Het is nogal drastisch maar we gaan het proberen..... Vannacht slapen we in Rothesay, de hoofdstad van het mooie eiland Bute.
1 Augustus
Sinds het vertrek van Henk en Friso is het weer elke dag een stukje slechter geworden. We zijn ondertussen in Schotland, en hebben net besloten om twee dagen te blijven liggen. Vandaag is er veel regen, en morgen wordt veel wind voorspeld. Echte Schotse omstandigheden dus.
De haven (Campbeltown) is niet heel bijzonder, behalve dan dat er op 200 meter afstand een zwembad is. Atty heeft haar baantjes vanmorgen vroeg alweer getrokken....
Maandagavond overnachtten we in Ramsey. Je valt daar droog, maar het plan om het onderwaterschip te schrobben hebben we niet uitgevoerd. We lagen pas om 23 uur droog, en wilden de volgende dag weer om 5 uur weg om de stroom mee te krijgen. Dat pakte goed uit, want met de stroom mee waren we snel in de volgende haven, Portpatrick. De hoogst gemeten snelheid over de grond was 10,4 knopen, ondanks alle aangroei onder water.
Portpatrick is een kleine haven met een enigszins griezelige toegangsgeul. Je moet vlak langs de stenen sturen op een lagerwal. Als het hard waait kan de reddingsboot wel de haven uit, maar er niet meer in. Gelukkig waaide het niet hard toen wij er waren. Binnen lig je wel goed beschut.