Februari 2017
13 februari 2017
Deze winter wat meer vorst en ijs dan de laatste paar jaren, we hebben gelukkig weer eens kunnen schaatsen op het Randmeer. Maar de kou was niet zodanig dat het overlast veroorzaakte voor de boot. De fles drinkwater die binnen op het aanrecht staat is nog geen enkele keer bevroren geweest. Dan hebben afsluiters, WC en kielkast zeker nog geen last van ijsvorming. Ze zijn natuurlijk voor de winter gevuld met lucht of antivries, maar in theorie kan er toch weer water in zijn gekomen. Dus bij hele strenge vorst herhaal ik de antivries behandeling soms voor de zekerheid. Dat is tot nu toe ook dit jaar weer absoluut niet nodig geweest. En nu halverwege februari lijkt de kou op zijn retour. De sneeuw smelt van het dek, de dagen lengen en de zon krijgt meer kracht.
Nu de boot in Nijkerk ligt kan ik hem makkelijk een paar keer in de week ff checken. Op het fietsje er naartoe, heel fijn om de Quies dichtbij te hebben. Al was het alleen al om als onderdelenmagazijn en kantine te gebruiken. De windvaan van ons kleine bootje ligt er bijvoorbeeld in afwachting van montage. Vandaag heb ik weer eens een relaxed middagje doorgebracht op de Quies. Kacheltje aan, dat is nog wel nodig om het comfortabel te houden. En ik denk ook goed voor het onderhoud van de dieselvoorraad. Hoewel er eigenlijk nooit water in onze brandstof zit is dat wel een risicofactor. Eventueel water verzamelt zich onderin de brandstoftank omdat het zwaarder is dan diesel, en op de grenslaag van water en diesel kan dan een bacterievervuiling ontstaan. Er zit een antibacterieel middeltje in de tank, maar het is een prettig idee dat de kachel van onderuit de tank diesel opzuigt en verwerkt. Soms hoor ik een spetterend geluidje alsof er een druppel water wordt 'opgevreten' door de kachel, vooral het eerste uur dat hij brandt. Misschien inbeelding dat de kachel nuttig is in het schoonhouden van de tank? Het zou bijvoorbeeld ook condens uit de schoorsteen kunnen zijn wat je hoort, maar in elk geval vind ik het nuttig om de kachel zijn werk te laten doen.
Niet alles was even rustgevend. Terwijl ik binnen bezig was om de windvaan te controleren, onderdelen op te meten en te smeren lag dat scherpe metalen gevaarte op de SB salonbank, op een beschermend stukje dekzeil. Door een binnenvaartschip dat veel te snel voorbij voer maakte de boot een paar flinke halen en duvelde de windvaan om. Een paar grote butsen in de betimmering helaas. Gelukkig is dat met een geschilderd interieurtje wel te herstellen met plamuur, maar ik was even minder blij en relaxed.Daarom deze klus heel snel afgerond en het monstertje zo gauw mogelijk veilig in het vooronder gelegd. Als de tijd daar is gaat dat ding er via het voorluik uit en komt er niet meer in.
De meeste vallen had ik uit de mast getrokken met hulplijntjes. De vallen zijn gewassen en liggen droog te wachten tot het seizoen weer beging. Helaas zag ik dat het treklijntje van het kotterval bovenin is doorgesleten, naar beneden gevallen en klemgeraakt in de zaling. Dus als het binnenkort echt warmer wordt ligt daar hoog boven dek een nieuw klusje te wachten. Op de todo lijst: oude treklijnen bij eerstvolgende keer vervangen door nieuwe, dikkere en beter UV bestendige touwtjes. Sommige spullen van de firma AC-tion zijn ongeschikt aan boord.