Augustus 2018

Bij vertrek naar de boot was ik zo onhandig om een mapje te verliezen met daarin pasjes en dergelijke. Twee keer heen en terug gefietst, maar niet terug gevonden op straat. Twee weken later kon ik gelukkig de pasjes, mijn rijbewijs en mijn vaarbewijs weer ophalen bij de afd. Gevonden Voorwerpen van de gemeente Almere (!). De rest is in de zakken van de 'eerlijke' vinder blijven hangen. Ik ben blij dat in elk geval de belangrijkste documenten weer terug zijn. De eerste dag kwamen we niet verder dan Harderwijk, wat trouwens een leuke haven is geworden. Via Ketelhaven, Stavoren en Harlingen kwamen we terecht op Terschelling. In het begin warm en weinig wind, maar tijdens de rit Harlingen-Terschelling stond er een stevig windje. Op het stuk vanaf Stavoren hadden we lichte bakstagwind en hebben we de 'nieuwe' spi geprobeerd. Erg groot en licht, dat helpt wel om de vaart erin te houden.

Op Terschelling sloeg het weer om en kregen we 2 dagen met buien en onweer.

Daarom lekker blijven liggen en genoten van het eiland. Onder andere een dag met de bus naar Oosterend, en terug gelopen naar West Terschelling. Na 3 nachten teruggevaren naar Harlingen, waar Atty een dagje wilde shoppen. JW werd aangestoken door de winkelkoorts, en kocht zomaar zelf een paar schoenen. In de kringloopwinkel, dat dan weer wel. Terug naar het IJsselmeer tegen de stroom in door de Boontjes gemotord, anders moesten we tot halverwege de middag wachten totdat de vloeddeuren weer open zouden gaan. Bij de brug van Kornwerderzand zaten we achter  een duwbak met daarop de drie masten van een groot jacht dat in Harlingen wordt gerefit. Ze gingen even terug naar de mastenmaker in Zwartsluis om opnieuw gestraald en gespoten te worden. Hoewel ze er nog redelijk uitzagen naar onze maatstaven. Het transport was maar 15 cm smaller dan de brughoofden, dus ze voeren heel langzaam door de brugopening. Daarna lekker aan de wind naar Enkhuizen gevaren, met een knoopje of 4 bij licht weer. JW heeft zich vermaakt met de afstandsbediening van de Autohelm om de boot vanaf het voordek te sturen. De Quies liep weer lekker. Op de terugweg alleen nog gestopt in Elburg, daarna nog een mooi zeildagje naar huis waar we vrijdag weer terug moesten zijn. 

Voor het eerst hadden we een autoradiootje in de boot, en dat is eigenlijk wel gezellig. Veel geluisterd naar Omroep Fryslan, ik kan het taaltje beter verstaan dan vroeger. Zo hebben we weer het een en ander geleerd. Een rapper bijvoorbeeld noemen ze in het Fries een skreeuwer, helemaal niet onlogisch. 

Zeiltechnisch verliep alles prima. Met de weinige electronica aan boord ging het een stuk minder. Zo bleek de spanningsregelaar van het zonnepaneel kapot te zijn. Waarschijnlijk al jaren, maar nu er een nieuw 100W paneel op zit valt het pas op. De schade is veroorzaakt door vocht dat via de aders van de stroomkabel vanaf het paneel is doorgedrongen helemaal tot het regelkastje. Ik heb er maar snel een nieuwe Victron regelaar op gezet, want een te hoog voltage is slecht voor accu en verbruiksapparaten. 

Verder is de Cyrix accuscheider tussen start- en huisaccu kapotgegaan, en heeft het geheugenbatterijtje van de GPS het begeven. De victron combi acculader was niet aan boord omdat het omvormerdeel daarvan al eerder kapot was gegaan, en de kleine reserve acculader had het moeilij om de grote accu op spanning te houden. Gelukkig lagen we bijna elke avond aan de walstroom en hadden we de accu niet hard nodig.